Super Mario Paint یکی از آن عجیب و غریب عجیب و غریب SNES است که هرگز دنباله ای مناسب به دست نیاورد. شما آن را بوت می کنید و انتظار یک ابزار طراحی ساده را دارید ، اما پس از آن این آهنگساز موسیقی ، استودیوی انیمیشن و حتی یک مینی گام مگس در آنجا وجود دارد. محیطی ماوس باعث می شود که از زمان خود احساس عجیب و غریب کند-مانند یک فتوشاپ دوستانه کودک با شخصیت های ماریو که به طرز ناخوشایندی در آن جای گرفته است.

اولین چیزی که متوجه خواهید شد؟ رابط کاربری مطابق با استانداردهای مدرن جهنمی است ، اما در مورد پر کردن بوم با آن تمبرهای 16 بیتی ، چیزی رضایت بخش است. من خیلی طولانی صرف ساخت هنر پیکسل وحشتناک Bowser کردم ، سپس متوجه شدم که می توانم او را با قاب قدم زدن (بد) با قاب تحریک کنم. این ابزار موسیقی به طرز شگفت آور عمیق نیز وجود دارد - اگر می توانید نحوه استفاده از آن نمادهای یادداشت کوچک را بفهمید.

راستش نیمی از سرگرمی ناشی از این است که اکنون همه احساس آن را حس می کنند. نینتندو به وضوح همه چیز را به دیوار انداخت تا ببیند چه چیزی گیر کرده است. شما یا بلافاصله آن را گزاف گویی می کنید یا یک بعد از ظهر به دلیل جدید بودن از دست می دهید.