کانال فضایی 5 در GBA اساساً اتفاقی است که اگر یک حزب دیسکو به یک فیلم B Sci-Fi سقوط کند-و منظورم این است که به بهترین وجه. شما به عنوان اوللا بازی می کنید ، این خبرنگار مسخره کاریزماتیک که با رقصیدن مهاجمان بیگانه ، جهان را نجات می دهد. ده دقیقه اول؟ هرج و مرج خالص به بهترین روش. شما به طرز وحشیانه ای روی دکمه های ضربه می زنید تا با ضرب و شتم مطابقت داشته باشید در حالی که اوللا در لباس فضایی صورتی خود می کشد ، فریاد می زند "بالا! پایین! سمت چپ! چو!" در شما مانند نوعی مربی ایروبیک Intergalactic.

هنر پیکسل به نوعی همه چیز را جذاب تر می کند - یک کارتون صبح شنبه تصور می شود اما با دست جاز بیشتری. و بله ، مکانیک ریتم در ابتدا ساده است ، اما پس از آن بیگانگان شروع به پرتاب منحنی های منحنی می کنند (به معنای واقعی کلمه ، برخی از آنها لیزرهای میان رقص را شلیک می کنند). بیش از حد آشفتگی کنید و اولالا در یک شمع درخشان از شرم قرار می گیرد. بدون فشار

اگر Original Dreamcast را بازی کرده اید ، یک نسخه دستی به طرز شگفت آور کاملی است - فقط انتظار بازیگری کامل را ندارید. اما اگر تازه کار هستید؟ مثل این است که کسی جوهر دهه 70 را در یک کارتریج کوچک تقطیر کند. شما یا بلافاصله آن را دوست خواهید داشت یا از این سؤال دور می شوید که چرا فقط در یک رقصیدن به یک ماهی مرکب گم شده اید. در هر صورت ، این یک پرشکوه است.