خوب ، بنابراین بازی Simpsons در DS اساساً مانند بازی در یک قسمت گمشده است که خانواده متوجه می شوند که آنها در یک بازی ویدیویی هستند - و به همان اندازه متا و مسخره است. شما بین هومر ، بارت ، مارگ و لیزا تعویض می کنید که هرکدام قدرتهای گنگ خود را دارند (بدیهی است که هومر به یک توپ نورد چربی تبدیل می شود).

اولین چیزی که متوجه خواهید شد؟ نوشتن در واقع مانند نمایش است ، نه برخی از حذفی ارزان. آنها طنز را میخکوب کردند-به شکلی شکست دیوارهای چهارم ، نشانه های Springfield که شما واقعاً می خواهید آن را کشف کنید ، و کارفرمایانی مانند یک طلسم غول پیکر آقای Sparkle. پازل ها ساده اما سرگرم کننده هستند ، مانند استفاده از عکس بارت بارت برای ضربه زدن به سوئیچ ها یا دست بودا لیزا برای جابجایی وسایل از راه دور.

این به روش کلاسیک دارای مجوز بازی (Platforming می تواند iffy باشد) شوخی می کند ، اما اگر با سیمپسونها بزرگ شوید ، جذابیت آن را کاملاً حمل می کند. احتمالاً شما آن را در آخر هفته به پایان خواهید رساند ، اما این یک نمایشگاه محکم برای طرفداران است.