سانفرانسیسکو عجله در N64 این است که هرج و مرج و کمی پرخاشگر مسابقه ای که در آن گوشه های تنگ قرار می گیرید ، رمپ های پوچ را راه اندازی می کنید و به نوعی هنوز هم آن را به خط پایان می رساند. تپه های این شهر وحشیانه است - آنها را اشتباه می کند و شما در حال چرخش یا قطع یک ساختمان هستید ، اما میانبرها را میخ بزنید (مانند آن کوچه در نزدیکی Chinatown پرش کنید) و ثانیه های خود را از زمان خود اصلاح خواهید کرد. اتومبیل ها مانند آنها در ابتدا روی یخ قرار می گیرند ، اما هنگامی که عادت کردید به چرخش بپردازید ، کلیک می کند.

آنچه باعث سرگرم کننده می شود این است که همه چیز بیش از حد احساس می کند. شما فقط مسابقه نیستید. شما اتومبیل خود را از پشت بام ها بیرون می کشید ، بین تابلوهای تبلیغاتی تند می زنید و مسیرهای پنهان را که نباید وجود داشته باشد ، کشف می کنید. حالت آهنگ شیرین کاری جنون خالص است ، مانند کسی که چرخ های داغ را تنظیم کرده است و آن را به 11 می رساند. با استانداردهای مدرن صیقل داده نمی شود ، اما این بخشی از جذابیت است - شما اساساً در حالی که 120 مایل در ساعت در خیابان لومبارد می روید ، با فیزیک کشتی می گیرید.

اگر شما وارد مسابقه های بازی می شوید که خود را خیلی جدی نمی گیرند ، هنوز هم نگه می دارد.