Pokémon Stadium 2 اساساً دنباله N64 است که همه ما می خواستیم - بیشتر Pokémon از طلا و نقره ، به علاوه آن نبردهای سه بعدی شیرین که در واقع مانند هیولاهای کوچک شما احساس می کردند در یک عرصه آن را بیرون می کشند. اولین چیزی که متوجه خواهید شد؟ انیمیشن ها از بازی اول صاف تر هستند و دیدن Typhlosion یا Feraligatr به صورت کامل سه بعدی هرگز پیر نمی شود.

یک تن کار وجود دارد-مسابقات منظم ، قلعه رهبر سالن بدنسازی (که به نظر می رسد سخت تر از آن است) ، و این مینی بازی های مسخره که به جلسات چند نفره مبل هرج و مرج تبدیل می شوند. مانند ، چه کسی می دانست که لیکیتونگ خوردن سوشی می تواند بسیار رقابتی باشد؟ اگر شما تیم خود را انتقال ندادید ، سیستم اجاره پوکمون هنوز در اینجا است ، اما صادقانه بگویم ، نیمی از سرگرم کننده این است که چگونه می توان ترکیبات اجاره ای عجیب و غریب را انجام داد.

اگر اولین استادیوم را بازی کردید ، این فقط بیشتر از همه چیز است - گرافیک های دیگر ، Pokémon بیشتر و راه های بیشتری برای خجالت دوستان خود. اگر در آن دلتنگی کلاسیک N64 قرار دارید ، هنوز هم نگه می دارد.