مرد ، چالش ماشین ایندی مایکل آندرتی در SNES یکی از آن دسته از مسابقه دهنده هایی است که در واقع شما را به نوبه خود تکیه می دهد مثل اینکه واقعاً در کابین خلبان هستید. اولین چیزی که متوجه می شوید این است که ماشین ها چقدر سنگین هستند - نه به شکلی بد ، اما مثل اینکه وقتی گوشه ها را خیلی سریع در ایندیاناپولیس می گیرید ، با وزن واقعی کشتی می گیرید.

این آهنگ ها به طور شگفت آور برای یک مسابقه 16 بیتی ، با مادربزرگ های پر از تماشاگران کوچک و آن دسته از نرده های Indycar که از آن شلاق می زنند ، تفصیل دارد. یادم است که در اولین دامان من در میشیگان به سختی به دیوار برخورد کردم زیرا دست کم گرفتم که چقدر باید قبل از منحنی ترمز کنید. رانندگان AI به هیچ وجه آشفته نمی شوند - اگر یک دهانه را ترک کنید ، شما را به دیوار فشار می دهند.

جالب اینجاست که چگونه بازی به شما گزینه هایی می دهد: فصول کامل قهرمانی ، مسابقات سریع ، حتی یک صفحه تقسیم دو نفره که هنگام شروع پیش نویس دست انداز به هرج و مرج خالص تبدیل می شود. فقط انتظار برخورد با سطح سیم کارت مدرن را نداشته باشید-این همان تعادل عالی در اوایل دهه 90 بین سرعت بازی و واقع گرایی کافی است تا پیروزی ها را به دست آورند. آن دامان نهایی در ققنوس با لاستیک های فرسوده و آندرتی که در گردن شما تنفس می کند؟ بله ، این چیزهای خوب است.