خوب ، بنابراین ایندیانا جونز و دستگاه دوزخ روی رنگ Game Boy در واقع یک ماجراجویی به اندازه جیب است که احساس می کند در یکی از فیلم ها قدم می زند-فقط با راه مارهای پیکسل بیشتر. شما در برخی از ویرانه های گرد و غبار (البته) شروع می کنید ، و تله های سنبله خود را که از هیچ جا بیرون نمی آیند ، روی چاله ها می چرخید. کنترل ها یک ثانیه طول می کشد تا به دکمه های ضربه زدن به نوسان بپردازد ، در ابتدا کمی سفت است ، اما وقتی ریتم را بدست آورید ، به طرز عجیبی رضایت بخش است.

چیزی که من را شگفت زده کرد این است که چقدر آنها را به این سبد کوچک تبدیل کردند. پازل های واقعی وجود دارد - مانند بلوک های متحرک برای باز کردن درها یا رمزگشایی نمادها - و برخی از دشمنان در واقع به جای اینکه فقط دکمه ها را خرد کنند ، به استراتژی نیاز دارند. سطح از جنگل ها به معابد پرش می کند ، و بله ، گرافیک ها به وضوح محدود هستند ، اما آنها با آن برش های کوچک و آن موضوع کلاسیک که به موسیقی متن فیلم می چرخند ، پرش به ایندی را میخکوب می کنند.

این عالی نیست-گاهی اوقات زاویه های دوربین باعث می شود که پرش ها مانند حدس و گمان ها احساس می کنند ، و مبارزات ناچیز-اما اگر وارد بازی های ماجراجویی قدیمی شوید ، این یک روش محکم برای از بین بردن زمان بین کلاس ها یا سوار شدن اتوبوس است. فقط انتظارات خود را در یک عنوان GBC بررسی کنید ، و از شلاق زدن به ترک و سرقت آثار باستان شناس کوچک و پیکسل لذت خواهید برد.