Dragon Ball Z: Super Butouden اولین طعم من از یک بازی مناسب Fighting DBZ در روز بود - مطابق با استانداردهای امروز ، اما مرد ، آن مبارزات پرتو احساس حماسه می کرد. شما با هشت شخصیت (Goku ، Vegeta ، Piccolo و غیره) شروع می کنید ، و باز کردن قفل پنج نفری ، نیمی از سرگرمی بود - هرچند موفق باشید که بدون راهنما چگونه می فهمید.

حالت داستان فقط در 10 دعوا از Piccolo Jr. به Cell Sagas می رود ، اما هرج و مرج واقعی در حالت مسابقات با حداکثر هشت بازیکن اتفاق می افتد. Combat Mode جایی که من بیشتر وقت خود را صرف کردم ، هرچند ، در حالی که سعی می کنم در آن مراحل عظیم ، پیگیری یکدیگر را از دست ندهم ، در برابر دوستان اسپم می کنم (خدا را شکر برای رادار).

حرکات فوق العاده چشمک زن به نظر می رسد ، اما موفق باشید آنها را به زمین می اندازد-دمیدن یا مسدود کردن آن آسانتر از پیروزی در آن درگیری های پرتوی دکمه ای بود. این شوخی است ، اما چیز جذاب در مورد اینکه چقدر بیش از حد احساس می کند وجود دارد. هنوز هم پرفروش ترین بازی DBZ در ژاپن به همین دلیل است.