سرنخ در SNES اساساً بازی تخته ای است که شما می دانید ، اما با آن جذابیت 16 بیتی شیرین. شما شروع به انتخاب کارآگاه خود می کنید - من همیشه با خانم اسکارلت می روم زیرا ، خوب ، قرمز - و بعد از آن به عمارت ریخته می شوید تا برای سرنخ ها دور شوید. هنر پیکسل این پرش به طرز عجیبی دنج را به آن می بخشد ، مانند کسی که یک رمز و راز قتل را به یک کارتون صبح شنبه تبدیل کرده است.

گیم پلی ساده: شما تاس را برای جابجایی ، اتاق های جستجو می کنید و به آرامی به هم می پیوندید که چه کسی این کار را با چه سلاح انجام داد. مخالفان هوش مصنوعی در واقع یک مبارزه مناسب و معقول را انجام دادند ، که مرا شگفت زده کرد-آنها با اتهامات دروغین مستقیم به چهره شما دروغ می گویند. اولین باری که بازی کردم ، توسط استاد آلو بلوف کردم که تمام چیز را در راه خود قرار داد.

این عالی نیست (حلقه های موسیقی سریع پیر می شوند) ، اما اگر می خواستید بدون از دست دادن سلاح های پلاستیکی ریز در زیر مبل ، سرنخ بازی کنید ، این راه است. فقط به علیبی سرهنگ موضل اعتماد نکنید.