خوب ، بنابراین آریا غم و اندوه یکی از آن بازی های GBA است که فقط کاستلوانیا ویب را میخکوب می کند - Dark ، عجیب و غریب و پر از اسرار. شما به عنوان سوما بازی می کنید ، این مرد که در قلعه دراکولا با سرنخ صفر از خواب بیدار می شود که چگونه به آنجا رسید. راه اندازی کلاسیک ، درست است؟ اما این پیچ و تاب است: به جای اینکه همه چیز را مانند بلمونت ها شلاق بزنید ، روحهای دشمن را به سرقت می برید و از توانایی های آنها استفاده می کنید. برخی بی فایده هستند (به شما نگاه می کنند ، تحول خفاش) ، اما برخی دیگر نحوه کشف شما را به طور کامل تغییر می دهند. روحی پیدا کردید که به شما امکان می دهد در زیر آب قدم بزنید؟ ناگهان آن راهرو سیل دیگر بن بست نیست.

قلعه این پیچ و خم عظیم و بهم پیوسته است-شما به طور مداوم از عقب برگشت ، اما به روشی خوب ، مانند وقتی که بالاخره آن روح دو نفره را بدست می آورید و متوجه می شوید اوه ، آن طاقچه به دلایلی مرا طعنه می زد . دعواهای رئیس وحشیانه است تا زمانی که شما الگوهای آنها را بفهمید (یا کمی شرم آور باشید). و موسیقی؟ بنگرهای مطلق ، به ویژه تم برج ساعت. این ترکیب کاملی از مصنوعی گوتیک و GBA-ERA است.

به طور جدی ، اگر اصلاً Metroidvanias را دوست دارید ، این یک بازی ضروری است. فقط انتظار نداشته باشید که پس از شروع نقشه برداری از قلعه در سر خود ، آن را پایین بیاورید.