Dostum, SNES'deki Irem Binbaşı unvanı, 90'ların cazibesini sızdıran oyunlardan biri. Önyüklüyorsunuz ve hemen tıknaz piksel spritelar ve klasik irem vibe ile vuruyorsunuz - bilirsiniz, her şeyin beklediğinizden biraz daha hızlı hareket ettiği türden, bu yüzden sürekli ayarlıyorsunuz.

Birinci seviye sizi doğrudan içine atar: boşlukları atlamak, garip düşman kalıplarından kaçmak ve karakterinizin hareketinin tuhaflıklarını bulmak. Kontroller tıklamak için bir saniye sürer - bazı saldırılar ilk başta sert hisseder, ancak ritmi aldıktan sonra garip bir şekilde tatmin edicidir. Ve patronlar? Bir aptal zayıflıklarını tespit edene kadar imkansız hissettiren büyük, ekran dolduran canavarlıklar.

Dışarıdaki en derin oyun değil, ama çivileme nasıl bir şey var. Deneme-yanılma hayal kırıklığının bir tarafı ile eski okul eylemini kazarsanız, bu sırtınızı aldı.