Tamam, bu yüzden Büyük Savaş V, bir şekilde radarın altında uçan ancak kesinlikle sahip olmaması gereken SNES oyunlarından biridir. Birisi Cumartesi sabahı anime, taktik bir RPG ve bir beat-em-up alması gibi, yan kaydırma eyleminin ve stratejisinin bu garip, kaotik karışımı, sonra kadranı "maksimum eğlenceye" kranklamış gibi.

Bir kahraman kadrosundan seçmeye başlıyorsunuz (her zaman önce samuray için gittim, pişmanlık yok) ve sonra sizi kılıç kombinasyonlarına hokkabazlık yaptığınız, düşman ateşinden kaçtığınız ve bazen yedek savaşçılara çağırdığınız bu çılgın seviyelere atıyor. Piksel sanat, klasik 90'ların cazibesine sahip - büyük, etkileyici spriteler, her yerde patlamalar - ve kontroller öldüğünüzde bunun sizin hatanız olduğunu bildiğiniz kadar sıkı.

Yine de *kolay değil. Daha sonraki aşamalardan bazıları oyunun sizi aktif olarak trollediği gibi hissediyor, ancak hemen tekrar denemek isteyecek bir şekilde. Ve film müziği? Saf yutturmaca. Snes dönemi kaosu için yumuşak bir noktanız varsa, bu bir patlama.