Dostum, Genesis'teki Super Street Fighter II hala doğru hisseden oyunlardan biri. Önyükleme yapıyorsun, Ryu'yu seçin çünkü dürüst olalım, herkes Ryu ile başlar ve saniyeler içinde yine 1994 gibi ateş topları atarsınız. Sprite çalışması şaşırtıcı derecede iyi duruyor-Chun-Li'nin vuruşları hala yıldırım hızında ve Zangief'in dönen kazık sürücüsü her zamanki gibi saçma (ve tatmin edici) görünüyor.

Sevdiğim şey, her karakterin aslında nasıl farklı hissettiği . Guile, şarj etmek için geri çekilmekle ilgilidir, Dhalsim'in germe kolları kavgaları garip, floaty bir satranç maçı gibi hissettirir. Ve evet, yapay zeka acımasız olabilir - dikkatli değilseniz, bison kesinlikle sizi mahveder - ama bu sadece inişin mükemmel bir ejderha yumrukunu daha da tatlı hale getirir.

Sadece nostalji de değil. Kanepe ve mod hala bir patlama, özellikle de sizden daha iyi olduklarına yemin eden bir arkadaşınız olduğunda (spoiler: değiller). Genesis versiyonunun müziği de gevrek, ikonik bir sese sahip - Ken'in teması hala tokat. Hiç oynamadıysanız, orada en saf dövüş oyunu deneyimlerinden birini kaçırıyorsunuz.