Man, Street Fighter 2 - Genesis'teki özel şampiyonluk baskısı hala farklı. Önyüklüyorsunuz, savaşçınızı seçin (her zaman önce Guile'ye gidiyorum - Sonic Boom'un doğru hissettiği) ve aniden o arcade zihniyetine geri döndün. Sprite'lar tıknaz ama kişilik ve kontrollerle dolu mu? 16 bitlik bir bağlantı noktası için şaşırtıcı derecede sıkı.

Sevdiğim şey, her karakterin gerçekten nasıl farklı hissettiğidir -Zangief'in dhalsim'in esnek tutma-away oyununa karşı kereste boğazları sizi adapte etmeye zorlar. AI sadece spam yumrukları varsa, ama sonunda o mükemmel Shoryuken tezgahı indiğinde sizi mahvedecek mi? Şefin öpücüğü.

En iyi bölüm? Kanepe çok oyunculu. Ken 50. kez "Shoryuken" diye bağırırken düğmeleri ezen iki kişinin kaosu gibi bir şey yok. Spikerin "Mükemmel" hala kafamda kirasız yaşıyor.

En güzel versiyon değil, ama Arcade büyüklüğünün kalbi burada.