Son Lejyon UX, asla Japonya dışında ve dürüst olmak gerekirse, N64 gizli mücevherlerinden biri mi? Bu bir utanç. Bu tıknaz mekanikleri pilotlamaya başlıyorsunuz, bunun sadece başka bir aksiyon oyunu olduğunu düşünüyorsunuz - ilk görev bir eğri topu atana ve sizi konumlandırma, birim türleri ve arazi hakkında düşünmeye zorlayana kadar. Kontrollerin alışması bir dakika sürer (bu N64 çubuğunun hassasiyet için yapılmadığı), ancak tıkladıktan sonra, düşmanları patlatan ve ekibinizin enerji seviyelerini bir tür stresli robot bebek bakıcısı gibi yönetiyorsunuz.

Hikaye hepsi Japonca, ancak görev brifingleri, savaşı bir araya getirebileceğiniz yeterli görsel ipucuna sahip - savaşan gruplar ve haydut bir AI, klasik mech draması hakkında bir şey. Benimle gerçekten yapışan şey, patron dövüşleri, stratejinizi savaşın ortasında uyarlamak için uğraştığınız, çünkü bu yükselen düşman mech, kapağı görmezden gelmeye ve doğrudan size şarj etmeye karar verdi. Her fikir mükemmel bir şekilde inmez (kamera açıları acımasız olabilir), ancak çalıştığında, ön misyonun daha kıvralı, daha kaotik bir kuzeni gibi hissediyor.

Mech oyunlarına giriyorsanız ve bazı deneme yanılma umrumda değilse, bu ol 'n64'ü tozdan almaya değer.