Takumi Fujiwara gibi hissetmek istediyseniz, ancak bir GBA ile sıkışmışsanız, başlangıç D: Başka bir sahne alacağınız kadar yakın. Başladığınız anda, o sıkı dağ geçişlerine atılırsınız, korkuluklara çarpmamaya çalışırken lastikler çığlık atar - ki bu, dürüst olalım, ilk başta çok olur. Drift mekaniği alışmak biraz zaman alır, ancak sonunda bu mükemmel köşeyi çivilediğinizde, saf bir memnuniyettir.

Beni şaşırtan şey, ilk D hissini küçük bir kartuşa dönüştürdükleriydi. Arabalar farklı şekilde işliyor - Trueno, tıpkı şovdaki gibi daha ağır modellerden daha az vurguluyor. Ve evet, AI yarışçıları etrafta karışmıyor; Akina'nın yokuş aşağıdaki geç oyun savaşlarından bazıları sizi birkaç kez daha fazla yeniden başlatmanızı sağlayacak. Sprite, bir GBA yarışçısı için iyi, ancak mucizeler beklemeyin-sadece gece geç saatlerde, fardaki farlara yaslanın.

Mükemmel değil (müziğin midi yorumları ruhumu biraz incitiyor), ama Arcadey Drift yarışına giriyorsanız, bu garip bağımlılık yapıyor. Saat 3'te oluk koşuları hakkında mırıldanmaya başladığınızda beni suçlama.