Granada, neden daha fazla insanın bunun hakkında konuşmadığını merak eden Genesis oyunlarından biridir. Bu etli tanka atarsınız-bir topla bir tuğla sürme gibidir-ve sadece bu açık, arena benzeri aşamalarda düşman dalgalarını patlatırsınız. Kontroller basittir (hareket et, vur, strafe), ancak kaos hızlı bir şekilde yükselir.

Sevdiğim şey, oyunun sizi anında düşünmeye nasıl zorladığıdır. Sadece buldozer olamazsınız - her taraftan enememiler sürülür ve tankınız yakalanmış bir tekerleğe sahip bir alışveriş sepetinden daha yavaş döner. İlk oynadığımda harap oldum çünkü konumlandırmanın ne kadar önemli olduğunu fark etmedim. Kaçmak ilk başta tıknaz hissediyor, ancak ritmi aldıktan sonra, kendinizi sıralarken atışlar arasında dokunmak garip bir şekilde tatmin edici hissediyor.

Ayrıca, film müziği tokat. Beş tank ve bir helikopterle çevrili olduğunuzda mükemmel bir şekilde uyan klasik Genesis Bass hırıltısı var, hepsi gevrek ve acil. Elinizi tutmayan eski okul atıcılarını kazarsanız, Granada'nın denemesine değer. Yüksek puanınızı yenmeye çalışırken ilk aşamayı tekrarlamak için sıkışıp kaldığınızda beni suçlamayın.