Adam, Snes'teki Aladdin hala devam ediyor. En başından beri, güneşte pişmiş Agrabah çatılarına atlıyorsunuz, burada kahraman olduğunuz notu açıkça alamayan gardiyanlardan kaçıyorsunuz. Animasyon, 16 bitlik bir oyun için şaşırtıcı derecede pürüzsüz-Aladdin aslında çömeldiğinizde ördek , o zamanlar bir sonraki seviyeyi hissettiriyor.

Düşmanlarda Chuck (garip seçim, ama tamam) ve bu ip salıncakları var mı? Olması gerekenden çok daha tatmin edici. Müziğin saf Disney büyüsü - oyunu kapattıktan sonra uğramayacak kadar catchy. Ve evet, hatırladığınızdan daha zor, özellikle de bu lav seviyesi. Yine de, fenerlerin, onuncu zaman için ölmeyi buna değer hissettiren harikaların mağarasında nasıl parladığı hakkında bir şey var.

Bu dönem için nostaljiniz varsa veya sadece insanların neden hala hangi versiyonun (SNES veya Genesis) daha iyi yaptığını iddia ettiklerini görmek istiyorsanız, bu bir zaman kapsülü tozlanmaya değer.