Xenon 2 op de Game Boy is een van die shooters die veel groter aanvoelen dan het kleine scherm waar het op staat. Je schiet door golven van buitenaardse schepen, ontwijkt kogels die vanuit elke hoek op je komen-klassieke verticale schuifschadelen chaos. De muziek heeft die grungy synth-sfeer (zelfs op de handheld-versie), en de power-ups doen er echt toe-je zult zweten over het pakken van de spread shot of de homing-raketten.

Het is moeilijk, geen leugen. Sommige van die latere niveaus vinden het alsof het spel je gewoon haat. Maar wanneer u eindelijk de naald tussen een muur van lasers en een zwerm vijanden inslaat? Pure tevredenheid. Het soort spel waar je steeds terug blijft komen, zelfs nadat je twee keer woedend bent.