Man, X-Men 2-Clone Wars on Genesis was een van die spellen die ik keer op keer huurde als kind totdat mijn duimen pijn doen. Je kiest uit zes mutanten - wolverine snijdt door vijanden zoals boter, gambit gooit kaarten (die op de een of andere manier als wapens werken?), En Nightcrawler teleporteert in deze geweldige blauwe bladerdeeg rook. Het eerste niveau gooit je recht in een Sentinel -aanval en het scherm vult gewoon vol met explosies en energiebladen.

Wat ik leuk vond, was hoe elk personage eigenlijk anders voelde . De optische stralen van Cyclops kunnen een kamer vrijmaken, maar veel succes als iemand te dichtbij zou komen. En de soundtrack? Pure 90S Synth-rock adrenaline. Sommige van de latere fasen worden brutaal (dat lava -niveau geeft me nog steeds flashbacks), maar het spijkeren van een perfecte combinatie met Psylocke's psychische mes wordt nooit oud. Houd nog steeds stand als je klassieke arcade-stijl Brawlers graaft.