Dostum, X-Men 2-Genesis'teki klon savaşları, başparmaklarım acıtana kadar çocukken defalarca kiraladığım oyunlardan biriydi. Altı mutanttan seçim yapıyorsunuz - Wolverine tereyağı gibi düşmanları kesiyor, Gambit kart atıyor (bir şekilde silah olarak çalışıyor mu?) Ve bu harika mavi duman pufunda Nightcrawler ışınlanıyor. Birinci seviye sizi bir Sentinel saldırısına atar ve ekran sadece patlamalar ve enerji patlamaları ile doldurulur.

Sevdiğim şey, her karakterin gerçekte nasıl farklı hissettiğiydi . Cyclops'un optik kirişleri bir odayı temizleyebilir, ancak birisi çok yaklaşırsa iyi şanslar. Ve film müziği? 90'ların synth-rock adrenalin. Daha sonraki aşamalardan bazıları acımasızlaşıyor (bu lav seviyesi hala bana geri dönüşler veriyor), ancak Psylocke'nin psişik bıçağıyla mükemmel bir kombinasyon çivilemek asla eskimez. Klasik arcade tarzı kavgaları kazarsanız hala devam eder.