Man, wormen op SNES nemen me terug - die kleine pixelateerde wormen die bazooka's naar elkaar lobben, worden nooit oud. Je kiest je team (ik ga altijd voor degene met de zonnebril, uiteraard) en dan is het gewoon puur, chaotisch leuk. Het ene moment kun je de perfecte granaatworp op de rij staan, het volgende moment kijk je naar je wormpaniek terwijl de grond onder hem afbrokkelt.

De kaarten zijn op de beste manier vernietigbaar - dig tunnels met een boor, blaas op met dynamiet of laat een verdwaalde raket de helft van het niveau instorten. En de wapens? Klassiek. Heilige hand granaat, bananenbom, zelfs een schaap dat explodeert. Het is belachelijk op de best mogelijke manier.

Als je het nog nooit hebt gespeeld, mis je een van de grappigste, meest onvoorspelbare strategiespellen ooit gemaakt. Zelfs de AI -wormen praten afval als ze een geluksschot landt.