World of Illusion is een van die Genesis -edelstenen die nog steeds standhoudt - vooral als je een buddy hebt om mee te spelen. Je kiest tussen Mickey of Donald (Mickey's Floaty Jumps voelt zich beter, maar Donald heeft deze rare charme), en plotseling wordt je in deze verhalenboekwereld gebracht waar magische tapijten aan de randen rafelen en kaarten spelen tot leven.

Het eerste niveau gooit je in een bos waar champignons je ronddraaien, en de muziek heeft die klassieke Disney -eigenzinnigheid. Maar laat de schattige visuals je niet misleiden - sommige van die platformbits worden stiekem, vooral wanneer het spel met perspectief begint te spelen. Het ene moment ontwijk je gigantische boeken, de volgende minuut krimpen je naar muisformaat. Co-op is echter waar het echt schijnt-Donald om door een puzzel te rommelen terwijl je allebei lacht, is de helft van het plezier.

Het is kort, ja, maar er is iets met de manier waarop het Disney -charme combineert met Sega's flair voor creatief niveauontwerp dat gewoon bij je blijft. Houd nog steeds stand als je van die vroege sfeer uit de jaren 90 houdt.