World Heroes on the Sega Genesis is een van die rare, janky vechtspellen uit de jaren 90 die op de een of andere manier nog steeds standhouden. Je hebt Joan of Arc die vuurballen gooit, Rasputin doet ... wat Rasputin ook doet, en een aantal andere historische figuren omgezet in pixelateerde vechters. De eerste keer dat ik speelde, koos ik Hanzo omdat Ninja uiteraard - zijn teleportbeweging uitstrekt, is veel moeilijker om uit te trekken dan het lijkt.

De sprites zijn dik, de animaties zijn stijf op die klassieke manier van vroege jaren '90, en de AI cheats als een gek op hogere moeilijkheden. Maar er is iets vreemds bevredigend aan het landen van een wanhoopbeweging net als de timer opraakt. Het is geen Street Fighter, maar als je van retro -jagers met persoonlijkheid (en twijfelachtige balans) houdt, is dit een leuke tijdcapsule.

Verwacht gewoon niet dat je het te serieus neemt - de helft van het plezier is het kijken naar Genghis Khan Suplex iemand.