Dus, de tovenaar van Oz op SNES - ja, het is een van die rare gelicentieerde games die nogal zijn eigen ding doet. Je speelt als Dorothy, maar in plaats van alleen de film te volgen, rent je rond Oz smakkende vijanden met ... een jojo? Ja, het is bizar. De graphics zijn helder en cartoonachtig, en de muziek heeft die klassieke SNES -charme, zelfs als het niets memorabel is.

Eerste paar minuten ontwijk je vliegende apen en spring je op platforms alsof het een rare mashup van Super Mario World en een koortsdroom is. De bedieningselementen zijn een beetje zwevend en de hitdetectie kan janky zijn, maar er is iets vreemds charmants over hoe off-the-rails het wordt. Absoluut geen verborgen juweeltje, maar als je van eigenaardigheden uit de jaren 90 houdt, is het een reis.

Eerlijk gezegd bleef ik er alleen maar bij omdat ik wilde zien hoeveel vreemder het kon krijgen - en geloof me, het levert.