Oké, dus Wario: Master of Disguise is eigenlijk dat Wario extra is - zoals zelfs meer dan normaal. Je begint met hem naar een dief op tv te kijken, wordt jaloers en boem - hij heeft de show in gezogen om zelf de schat te stelen. Klassieke Wario Logic.

De gimmick hier is zijn vermommingen - je hebt een stel zoals Cosmic Wario (schiet lasers, uiteraard), Arty Wario (schetsen bruggen uit de lucht) en Dragon Wario (ademt vuur, want waarom niet). Door tussen hen te schakelen tussen het niveau om puzzels op te lossen is nogal bevredigend zodra je het onder de knie hebt, hoewel sommige transformaties veel nuttiger aanvoelen dan andere.

Het heeft die rare, Janky Charm DS -platformers soms - de aanraakbedieningen voor het tekenen van paden als Arty Wario kieskeurig kan zijn, en het verhaal is gewoon een excuus voor Wario om hebzuchtig te zijn. Maar als je van ongebruikelijke platformers houdt met een heleboel chaos met kostuums-swapping, is het een rare kleine tijdcapsule.