Utopia op de SNES is een van die rare kleine strategie -edelstenen die vroeger onder de radar vlogen. Je bouwt eigenlijk helemaal opnieuw een eilandnatie - het plaatsen van boerderijen, fabrieken en huizen terwijl je omgaat met rampen, rellen en af ​​en toe UFO (serieus). De Pixel Art heeft deze charmant blocky -look, en de muziek maakt het beheren van belastingtarieven op de een of andere manier dramatisch aan.

De eerste keer dat ik speelde, ging ik all-in op de industrie en vervuilde ik onmiddellijk mijn eiland tot de vergetelheid. Het blijkt dat het evenwicht is tussen economie, geluk en het milieu is moeilijker dan het lijkt. Er is iets vreemds bevredigend aan het zien van je kleine beschaving groeien, zelfs wanneer de helft ervan in brand staat omdat je in brandstations skimt.

Het is net als Simcity's SCRAPPIER COUSIN die Japan nooit heeft verlaten. Absoluut een nichepick, maar raar verslavend als je het eenmaal onder de knie hebt.