Ooit de Untouchables op SNES gespeeld? Het is een van die gelicentieerde games die eigenlijk iets anders probeert - deeltjes in elkaar, deels lichte gun shooter (als je de Super Scope had). Je speelt terwijl Eliot Ness de bende van Al Capone neerhaalt, schakelt tussen ponsen in steegjes en schiet ze vanuit een first-person perspectief. De gedigitaliseerde stemmen zijn hilarisch ruw en de jazz -soundtrack? Vreemd goed.

Het is janky op die klassieke manier uit de jaren 90 - soms landen je stoten niet goed, en de schietpartijen voelen stijf aan. Maar er is charme in de chaos, zoals wanneer je een speakeasy opvalt en het scherm vult met vliegende stoelen en kogels. Geen meesterwerk, maar veel interessanter dan de meeste films. Als je van retro -eigenaardigheden houdt, is deze het bekijken waard.