Ondercover agenten op SNES is een van die beat 'em ups die niet rommelt - vanaf de sprong, je wordt in grimmige straten gegooid, schurken in vuilnisbakken gooien en ze door ramen gooien alsof het niets is. De pixelkunst heeft deze ruwe, bijna stripboekstijl waardoor elke hit zwaar aanvoelt, en de soundtrack? Pure vroege jaren 90 adrenaline.

Je kiest uit drie agenten (ik ging altijd met de grote kerel - zijn piledriver -beweging is stom bevredigend), en dan zijn het alleen jij versus golven van goons. Sommige gevechten worden chaotisch, vooral wanneer wapens zoals pijpen of messen meedoen, maar dat is de helft van het plezier. De bazen zijn belachelijk op de beste manier-één is letterlijk een man in een mechpak-en coöperatie verandert het hele ding in een glorieuze puinhoop van ellebogen en speciale schermen-vullende speciale bewegingen.

Het is niet de diepste vechters die er is, maar als je iets wilt dat aanvoelt als een arcade -kast gepropt in een cartridge, is dit het. Verwacht gewoon niet dat je je vertrekken behoudt.