Ultiem voetbal op het Genesis is een van die spellen die sneller en chaotischer aanvoelt dan echt voetbal - op de best mogelijke manier. De pixelateerde spelers bewegen alsof ze te veel cafeïne hebben gehad, en de balfysica zijn gewoon onvoorspelbaar genoeg om dingen hilarisch te houden. Ik herinner me mijn eerste wedstrijd - ik scoorde per ongeluk het gezicht van een verdediger, en eerlijk gezegd zette dat de toon voor de hele ervaring.

Het heeft die klassieke 16-bit charme, met dikke sprites en een soundtrack die op de een of andere manier elke dia-tackle dramatisch aanvoelt. De bedieningselementen zijn eenvoudig-passeren, schieten, sprint-maar het beheersen van de timing voor die langeafstands schreeuwen duurt een minuut. En ja, de AI kan brutaal zijn als je de moeilijkheid oplevert, vooral wanneer de CPU besluit dat het tijd is om te veranderen in een niet te stoppen dribbelmachine.

Als je nostalgie hebt voor sportgames uit de jaren 90, is dit een solide tijdcapsule. Verwacht gewoon niet FIFA - het lijkt meer op voetbal met een kant van arcade -waanzin.