فوتبال نهایی در پیدایش یکی از آن بازی هایی است که احساس می کند سریعتر و هرج و مرج تر از فوتبال واقعی است - به بهترین وجه ممکن. بازیکنان پیکسل مانند کافئین زیادی حرکت می کنند و فیزیک توپ فقط به اندازه کافی غیرقابل پیش بینی است تا همه چیز را خنده دار نگه دارد. من اولین مسابقه خود را به یاد می آورم - من به طور تصادفی چهره مدافع را به ثمر رساندم و صادقانه بگویم ، این لحن را برای کل تجربه رقم زد.

این جذابیت های کلاسیک 16 بیتی است ، با اسپری های تند و موسیقی متن فیلم که به نوعی باعث می شود هر مقابله با اسلاید احساس چشمگیر کند. کنترل ها ساده هستند-دور ، شلیک ، اسپرینت-اما تسلط بر زمان برای آن دسته از فریاد های دوربرد یک دقیقه طول می کشد. و بله ، اگر شما مشکل را برطرف کنید ، هوش مصنوعی می تواند وحشیانه باشد ، به خصوص هنگامی که CPU تصمیم می گیرد زمان آن رسیده است که به یک دستگاه دریبل غیرقابل توقف تبدیل شود.

اگر برای بازی های ورزشی در اوایل دهه 90 نوستالژی دارید ، این یک کپسول زمانی محکم است. فقط انتظار فیفا را نداشته باشید - بیشتر شبیه فوتبال با یک طرف جنون بازی است.