Twee ruwe kerels is een van die rare, Janky Genesis versloeg ze die op de een of andere manier ondanks zichzelf werkt. Je speelt terwijl deze twee massieve, steroïde-aangedreven huurlingen (serieus, hun sprites de helft van het scherm in beslag nemen) door een verwoeste New Yorkse overromping door motorrijders en mutanten.

De bedieningselementen voelen in het begin een beetje stijf aan - je jongens bewegen als tanks - maar zodra je je realiseert dat je hele auto's, afvalcontainers en af en toe vijanden kunt oppakken en gooien, klikt het. De niveaus zitten boordevol vernietigende dingen, en het is iets bevredigend aan het opruimen van een straat door gewoon een telefooncel door drie jongens tegelijk te slingeren.

Het is niet de diepste jager en de moeilijkheid spijkert hard rond fase 3, maar de pure chaos ervan maakt de ruwe randen goed. Ook heeft een van de kerels een mul. Dat is belangrijk.