Man, trampoline terreur! is een van die rare, Janky Genesis -spellen die op de een of andere manier gewoon werkt. Je bent eigenlijk een kerel die op een trampoline stuitert - klonk eenvoudig, toch? Dan beginnen de UFO's op je te schieten, en plotseling flipt je als een maniak die probeert geen vuil te eten. De fysica is gewoon drijvend genoeg om chaotisch maar niet oneerlijk te voelen.

De Pixel Art heeft die vroege charme uit de jaren 90 - zwakke kleuren, dikke sprites en deze raar hypnotische achtergrond scrollen terwijl je hoger gaat. De eerste keer dat ik speelde, duurde ik amper 30 seconden voordat ik in de grond in de grond werd geplant. Maar zodra je het ritme naar beneden hebt, spijkert je een perfecte drievoudige backflip terwijl je lasers ontwijkt, stom bevredigend.

Het is het soort spel dat je schiet als je 10 minuten hebt om te doden en uiteindelijk een uur speelt, omdat "nog maar één keer een poging" verandert in het achtervolgen van je hoge score. Absoluut een verborgen juweeltje als je van de arcade-stijl onzin in dat tijdperk houdt.