Tiger-Heli is een van die klassieke NES-shooters die in het begin eenvoudig aanvoelen-alleen jij, een kleine helikopter en een eindeloze zwerm vijandelijke tanks en vliegtuigen. Maar laat de basiscontroles je niet misleiden. Zodra je door golven van vijanden begint te schieten, realiseer je je hoe strak de gameplay eigenlijk is.

Je hebt deze rare kleine optie om bommen recht naar beneden te laten vallen of naar voren te schieten, en uit te zoeken wanneer je elk moet gebruiken is de helft van de strijd. De niveaus scrollen omhoog zoals de meeste old-school shooters, maar de vijandelijke patronen worden snel brutaal. Het ene moment ontwijk je terloops kogels, het volgende moment dat je door een storm van vuur van alle kanten weven.

Het heeft dat arcade -gevoel waar elke overlijden stings, maar je blijft doorgaan omdat je zweert dat je het de volgende keer beter kunt doen. De muziek is repetitief als de hel, maar op de een of andere manier werkt het gewoon met de chaos op het scherm. Als je van straffen maar bevredigende shooters houdt, is dit een solide tijdcapsule uit het NES -tijdperk.