Oké, dus de smurfen op Sega Genesis is een van die raar charmante platformers die niet zo goed zouden moeten werken als het. Je begint te stuiteren rond het dorp Smurf-alles is helder, cartoonachtig en precies hoe je je een 16-bits smurfenwereld zou voorstellen. De bedieningselementen zijn in het begin zwevend, maar je went eraan nadat je in een paar paddenstoelen in een paar padden wordt geplant.

Gargamel loert om elke hoek op, en zijn kat Azrael is hier op de een of andere manier nog irritanter dan in de tekenfilms. De niveaus combineren basisplatforms met wat lichte puzzel -dingen - zoals uitzoeken welke smurfberry -struiken je tijdelijke krachten geven (handig als je door spinnen wordt gezwommen of wat dan ook). Het is niet super moeilijk, maar sommige sprongen zullen je absoluut in je adem mompelen.

Eerlijk gezegd is het de sfeer die het verkoopt. De muziek is vrolijk, de sprites zijn klein en schattig, en ja, het is pure nostalgie als je opgroeide met deze kleine blauwe jongens. Verwacht gewoon geen verborgen meesterwerk-het is een solide weekend-moordenaar met veel hart.