Weet je nog die rare, maar coole film uit de jaren 90 waarin Macaulay Culkin in een bibliotheek wordt gezogen? De pagemaster op Genesis is eigenlijk dat, maar met meer pixelateerde platforms. Je springt tussen verschillende boekgenres - het ene moment dat je piratenzwaarden ontwijkt in een avonturenroman, de volgende die je wordt achtervolgd door Frankenstein in horrormodus. De sfeer is overal, maar op een leuke manier.

Besturingselementen voelen in het begin een beetje stijf aan (dit is een Genesis-spel), maar als je eenmaal aan het ritme went, heeft het die bevredigende old-school-uitdaging. Sommige van de vijandelijke patronen zijn brutaal - ik stierf vijf keer aan die zwevende boekmonsters voordat ze hun timing uitzoeken. En de muziek? Verrassend humeurig voor een film van een kinderfilm, vooral het griezelige orgaanthema van de horrorwereld.

Het is niet de diepste platformer die er is, maar er is iets charmants over hoe het willekeurige dingen naar je gooit. Het ene niveau dat je op een gigantisch potlood rijdt, het volgende dat je platformt op zwevende letters. Als je opgroeide met dit tijdperk van games, raakt het die nostalgie sweet spot.