Oké, dus de laatste Starfighter op NES is ... niet wat je zou verwachten. Het is eigenlijk een reskin van uridium van de Commodore 64, met een paar tweaks met filmthema-titels scherm, muziek en karakternamen op de lijst met hoge scores. Dat is het. Geen epische ruimte gevechten of film-tie-ins, alleen een uitgeklede schutter waar je obstakels ontwijkt die verdacht genoeg lijken op zwevende tetrisblokken.

De bedieningselementen zijn stijf en beoordelen diepte in dat platte, top-down zicht? Succes. De helft van de tijd knip je een willekeurige barrière omdat alles eruit ziet alsof het in hetzelfde vlak staat. Het C64 -origineel had charme, maar deze haven voelt alsof iemand vergat het plezier toe te voegen. Als je een die-hard fan van de film bent, bekijk het dan misschien omwille van de nieuwsgierigheid-verwacht gewoon niet dat je je een Starfighter voelt.