Man, de Killing Game -show op Genesis is een van die spellen die er zo flitsend uitziet, maar je absoluut zal verwoesten als je niet voorzichtig bent. Vanaf het begin word je in dit neon doordrenkte dood doolhof vol met draaiende messen, verpletterende zuigers en vijanden die je gewoon leuk vinden om je uit het scherm te hinderden. De bedieningselementen voelen in het begin een beetje stijf aan - je man beweegt alsof hij loodlaarzen draagt - maar zodra je het ritme naar beneden hebt, is het vreemd bevredigend om die sprongen tussen de buzzsaws te nagelen.

Wat het echt vasthoudt, is hoe brutaal maar eerlijk het is. Je zult veel sterven, maar het is meestal omdat je naar binnen bent gehaast in plaats van de valpatronen te bekijken. En die soundtrack? Pure Synth-kaas uit de late 80 op de beste manier. Verwacht gewoon niet dat je het in één keer verslaan, tenzij je het geduld van een monnik hebt.

Houd nog steeds stand als je retro -platformers met stijl bestraft.