Ah, Tetris op de NES - degene die het allemaal begon. Je kent de oefening: die kleurrijke blokken vallen sneller en sneller, en je draait en schuift ze op zijn plaats voordat ze zich naar de top opstapelen. De muziek is eenvoudig maar raar hypnotisch, en al snel zie je vallende blokken wanneer je je ogen sluit.

Het is pure, no-frills puzzelactie. Geen mooie power-ups, alleen jij versus zwaartekracht. De bedieningselementen zijn strak (Z en X voor het roteren van links en rechts, pijlen om te bewegen), en hoe sneller je lijnen wist, hoe meer bevredigend dat kleine * blip * geluid wordt. Maar word niet te comfortabel - de snelheid helpt snel en één verkeerde beweging kan van je nette stapel een puinhoop veranderen.

Als je ooit een versie van Tetris hebt gespeeld, is dit de OG. En ja, er zijn een heleboel spin-offs, maar deze is nog steeds de beste voor dat rauwe gevoel voor een alleen-één-meer.