Man, Tecmo Super Bowl op de Sega Genesis is pure nostalgie -brandstof. Zodra je het afvuurt, word je geraakt met die klassieke 8-bit voetbalvibe-Chunky Sprites, eenvoudige bedieningselementen en die bevredigende plof wanneer je een ontvanger halverwege de catch neerlegt. Het is niet chique, maar dat is de charme.

Je kiest je team (Raiders de hele dag voor mij-Bo Jackson was eigenlijk een cheatcode), en plotseling roep je spelen uit dat old-schoolmenu. Geen mooie animaties, alleen rauw voetbal. Mis je een tackle of gooi je een keuze? Ja, je zult kreunen, maar je stampt "Start" om het meteen opnieuw te proberen. De gameplay is gemakkelijk te begrijpen, maar heeft nog steeds die "nog een game" -pull, vooral als je een buddy voor bank multiplayer hebt.

Het gaat niet om realisme-het gaat om die pixelateerde magie die sportspellen leuk maakte voordat ze geobsedeerd raakten door ultra-sim details. Als je opgroeide met een Genesis, is deze alsof je een oude trofee van de zolder opslaat.