Super Widget op SNES is een van die rare kleine platformers die op de een of andere manier bij je blijft. Je speelt als deze kleine held met een rond gezicht die door deze heldere, bijna dromerige niveaus stuitert-ergens tussen Kirby en een cartoon op zaterdagochtend. De bedieningselementen zijn in het begin zwevend, maar zodra je de rare kleine spinsprong van Widget onder de knie hebt, klikt het.

De muziek heeft die klassieke SNES -charme - pepige, enigszins ongebruikelijke synth -tracks die in je hersenen graven. En de niveaus? Ze zijn boordevol verborgen hoekjes en rare kleine gimmicks, zoals teleporters vermomd als wolken of vijanden die in platforms veranderen wanneer je ze raakt. Ik herinner me dat ik lang vast kwam te zitten op deze ene ijsfase totdat ik me realiseerde dat je de pinguïns kon ricochet.

Het is niet het moeilijkste spel dat er is, maar er is iets aan de manier waarop het vrolijke chaos combineert met strakke platformen waardoor het opvalt. Als je van retro -dingen houdt, is het een solide tijdcapsule van wanneer games zowel dom als verrassend slim kunnen zijn.