Super Turrican 2 is een van die SNES -spellen waardoor je nog steeds gaat: "Hoe hebben ze dit voor elkaar gekregen?" De enorme hoeveelheid technologie die erin gepropt was-voice-monsters, modus 7 explosies, zelfs Dolby Surround-borderline belachelijk voor een 16-bits cartridge. Je begint door buitenaardse hordes te schieten en binnen enkele minuten is het scherm gevuld met parallaxlagen, roterende bazen en geluidseffecten die op de een of andere manier niet het hele ding in een diavoorstelling veranderen.

Het is echter niet alleen een flex. De bedieningselementen zijn strak, de wapens voelen dikker aan (die vlammenwerper is stom bevredigend), en de niveaus gooien net genoeg chaos naar je om het spannend te houden zonder je goedkoop te voelen. Als je je ooit hebt afgevraagd wat de SNES echt zou kunnen doen als je wordt geduwd, is dit een solide voorbeeld. Ook wordt die titelscherm -stem die "Super Turrican" schreeuwt nooit oud.