Super Puyo Puyo op SNES is die rare, nogal charmante mix van vallende klodders en RPG -onzin. Je past nog steeds als altijd gekleurde Puyos, maar nu is er deze hele verhaalmodus waar personages eigenlijk een niveau hoger zijn - die belachelijk klinkt voor een puzzelspel, maar op de een of andere manier werkt? De eerste keer dat ik speelde, werd ik afgeleid door alle goofy dialoog tussen wedstrijden voordat ik besefte dat mijn Puyo -vaardigheden werden verwoest door de verbeterde statistieken van een willekeurige vijand.

Het heeft dat klassieke Puyo-gevoel-chains, vuilnisblokken, paniek wanneer je verkeerd bent-maar met deze extra laag progressie waardoor het het gevoel geeft dat je door een rare, pastelkleurige kerker grindt. De SNES -versie heeft ook zijn eigen eigenaardigheden, zoals enigszins verschillende mechanica dan het arcade -origineel. Als je van Puyo houdt, maar iets wilt met een beetje meer ... plot (soort van), is dit een leuke eigenaardigheid.