Super Putty op SNES is een van die rare, charmante platformers die bij je blijven - vooral omdat je speelt als een rekbare blauwe klodder die kan platten, stuiteren en zelfs een sloopkogel kan veranderen. Het eerste niveau gooit je er recht in: je springt tussen zwevende eilanden, squish -vijanden door erop te vallen en strekken zich uit om richels net buiten bereik te bereiken. De bedieningselementen duren even om te wennen - je stopverf man heeft dit drijvende, elastische gevoel - maar zodra het klikt, begin je belachelijke stunts te trekken, zoals stuiteren van muren of halverwege het scherm uitrekken.

De niveaus worden ook verrassend lastig. Sommige puzzels doen je nadenken over hoe je je squishy body kunt gebruiken - zoals afvlakken onder een lage opening of het uitrekken tot een veer om jezelf te lanceren. En de kunststijl? Helder, cartoonachtig en vol kleine details, zoals hoe je plamuurmaatje wiebelt als hij stopt met bewegen. Het is niet de beroemdste SNES -game, maar het heeft deze raar bevredigende sfeer die het de moeite waard maakt om op te graven als je van ongewenste platformers houdt. Geef me niet de schuld als je 20 minuten doorbrengt om die ene domme sprong in de ijswereld te spijkeren.