Super Princess Peach draait het script om - dit keer, je bewaart Mario, en eerlijk gezegd? Het wordt tijd. De game heeft dat klassieke Nintendo -platformgevoel, maar met een wending: Peach's emoties voeden haar bewegingen eigenlijk. Word boos op het licht in brand, blijf kalm om zachtjes naar beneden te drijven - klonk raar, maar het werkt.

De niveaus zijn helder, veerkrachtig en boordevol kleine geheimen als je rondkijkt. Ik bleef in het begin vergeten om de juiste emotie te gebruiken (waarom is "huilen" nuttig?!), Maar zodra het klikt, begin je puzzels te kazen op manieren die raar bevredigend aanvoelen. Ook zijn de DS Mic -gimmicks er, maar genadig optioneel.

Het is niet de moeilijkste platformer die er is, maar de charme en pure nieuwigheid van spelen als een emotioneel vluchtige perzik doen het opvallen. Mario heeft het geluk dat ze zoveel verdraagt.