Super Pika Land Ultra (Demo) voelt alsof iemand een verloren SNES -juweeltje heeft opgegraven - het nagels die klassieke platform -sfeer met dikke pixels en springkussen die je meteen terugbrengt. Je speelt als dit kleine elektrische muis-ding (Pika, denk ik?) Over snoepkleurige niveaus vol verborgen hoekjes en domme kleine geheimen. De eerste fase gooit munten naar je toe alsof het bang is dat je weggaat, maar op niveau twee ontwijk je al spike -vallen en rare zwevende oogbol vijanden.

Wat me verbaasde, was hoe zwaar de sprongen voelen - je personage heeft net genoeg momentum om de landing op kleine platforms tevreden te maken zonder frustrerend te zijn. En de muziek? Cheesy op de beste manier, zoals iemand een soundtrack van Mega Man met een kazoo remixte. Het is kort (demo, duh), maar de laatste baasgevecht tegen een gigantische krijsende tomaat maakte me hardop aan het lachen. Als je mist wanneer platformers raar en niet op de juiste manier waren gepolijst, is dit de moeite waard om op te starten.