Ooit een platformer gespeeld waar je eigenlijk een bewuste omelet bent? Ja, ik ook niet - tot Super Omelette World op SNES. Het is raar charmant, alsof iemand Mario nam maar alle champignons verving door eier woordspelingen. Je stuitert op toastplatforms, ontwijk spek-zwaaiende chef-koks en verzamelt power-ups die je in een donzig gecodeerd ei veranderen (op de een of andere manier maakt dat je sterker ).

Het eerste niveau gooit je rechtstreeks in een koekenpan-letterlijk-met deze kleine zoutschermende vijanden die gewoon niet zullen stoppen met je te jagen. De muziek heeft deze vrolijke, cartoonachtige sfeer die zelfs in een put van kokend water valt, een beetje leuk aanvoelt. En laat me niet beginnen met de Boss -gevechten - een is een gigantische vork. Natuurlijk is het.

Het is niet het moeilijkste spel dat er is, maar er is iets met de pure toewijding aan het eierthema waardoor het in je hersenen blijft hangen. Je zult het waarschijnlijk in een middag verslaan, de hele tijd grijnsend.