Super Mario RPG is een van die rare, prachtige SNES -klassiekers die niet zouden moeten werken, maar dat is helemaal wel. Mario werkt samen met Bowser (ja, echt) en een stel vreemde personages om een gigantisch zwaard neer te halen dat vastzit in het kasteel van Bowser. De turn-based, maar met getimede knopdrukken om aanvallen of blokkeren te stimuleren-Kinda-achtige paper Mario voordat Paper Mario bestond.

Eerste tien minuten? Je springt op Goombas in 3D-achtige isometrische werelden, praat met Toads met een daadwerkelijke dialoog (raar charmant) en struikelt per ongeluk in gevechten waar je je sprongen realiseert dat je sprongen veel meer timen dan je zou denken. De soundtrack is ook vol met knallers-dat bosthema leeft in mijn hoofd huurvrij.

Het is kort voor een RPG, maar vol met domme grappen en kleine geheimen. Zoals, waarom wordt er een verborgen casino gerund door een kettingchomp? Geen idee, maar ik vind het geweldig.