Man, super doel! neemt me terug. Het tweede dat Chunky SNES-titelscherm verschijnt met zijn pixelateerde crowd-ruis, je weet dat je een klassiek voetbal in arcade-stijl hebt. De bedieningselementen zijn dood eenvoudig - pass, schiet, sprint - maar laat dat niet voor de gek houden. De AI voert eigenlijk een fatsoenlijk gevecht op, vooral als je de moeilijkheid oplevert.

Eerste wedstrijd die ik speelde, ik werd eigenwijs denkend dat het gemakkelijk zou zijn, alleen om de spits van Brazilië me absoluut te laten school met een aantal belachelijke gebogen schoten. De animaties zijn hilarisch overdreven - spelers doen deze dramatische duiken en glijbanen zoals ze in een soap -opera zijn. En die soundtrack? Pure 16-bit hype met die synth-hoorns.

Het is geen FIFA, maar dat is de charme. Je kiest een land, kies een formatie (ik ga altijd 4-3-3) en ga gewoon wild. De keepers zijn psychisch of volledig nutteloos-geen tussendoor. Vuur het nog steeds af als ik die snelle, no-frills voetbalfix wil. Perfect voor wanneer moderne games te ingewikkeld aanvoelen.