Super Chomp World op SNES is een van die spellen die gewoon goed aanvoelt -zoals glijden in een paar versleten sneakers. Je speelt als deze kleine ronde kerel met een ernstige kommelige gewoonte, stuitert door deze heldere, blokachtige werelden die op de een of andere manier steeds weer in putten vallen, raar plezierig maken.

Het eerste niveau gooit je er recht in: je springt op champignons, ontwijkt spike -vallen en je uitzoeken welke vijanden je daadwerkelijk kunt eten (hint: niet de stekelige). De bedieningselementen zijn strak, maar er is een lichte drijfheid om dingen gespannen houdt - je zult een richel door pixels meer dan eens missen.

Wat me echt bijhoudt, zijn de kleine details, zoals hoe de muziek verschuift wanneer je een power-up pakt, of de manier waarop je personage deze domme kleine wiebel doet als je inactief bent. Het is niet de moeilijkste platformer die er is, maar sommige van die latere niveaus? Ja, je zult je tanden malen. Ik kan nog steeds niet beslissen of de ijswereld of het lava -kasteel brutaler was.

Als je een zwak hebt voor 16-bit charme, is dit een no-brainer.